Otoemisja

Gdy tracimy słuch, dźwięki wokół nas stopniowo zaczynają niknąć. W większości wypadków jest to proces, w związku z czym jest to zdarzenie mające charakter stopniowy. Najczęściej jako pierwsze tracimy dźwięki o częstotliwości wysokiej. Robi to, że śpiew ptaków staje się coraz bardziej cichy, i muzyka staje się o wiele mniej wyraźna. Przez to, że niższe częstotliwości słyszane są całkiem dobrze albo chociażby normalnie, wszyscy nie zauważają, że coś złego dzieje się z ich słuchem czy po prostu nie zwracają na to uwagi. Tym bardziej, jeżeli zazwyczaj te wyższe dźwięki mamy w zwyczaju ignorować. Z czasem, jak słuch ludzki ulega pogorszeniu się, dźwięki niezbędne do poznania mowy przestają być przez nas słyszane. Spółgłoski cechujące się cichą, wysoką częstotliwością przestają być słyszane oraz poznanie jednego dźwięku od innego staje się coraz bardziej trudne, a wręcz niewykonalne. Wówczas staje się jasne, że choć możesz słyszeć, to nie zawsze dochodzi do ciebie, co zostało do ciebie powiedziane. Zwłaszcza, jeżeli przy okazji ma miejsce hałas. W wyniku zaczynasz słuchać telewizji głośniej niż przedtem. Masz wrażenie, że to wszyscy mówią do ciebie niedostatecznie wyraźnie, oraz aż nie jesteś w stanie uwierzyć w to, że być może to ty słyszysz źle. W związku z tym, że ludzie nie widzą oraz nie rozumieją twojego problemu, mogą uważać, że jest z tobą coś nie tak oraz myśleć, że słyszysz wybiórczo co potrzebujesz i jak chcesz. To, że słuch zmniejsza się stopniowo powoduje, że niezwykle łatwo jest odrzucić ten problem do momentu aż zacznie on wywierać silny wpływ na nasze działanie oraz zauważalnie pogarszać jego jakość.